Το Blue Grotto είναι μία θαλάσσια σπηλιά που βρίσκετε στις ακτές του νησιού Κάπρι, στην Νότια Ιταλία η οποία σπηλιά είναι διάσημη για τα απόκοσμα και λαμπερά μπλε νερά της.
Η φθορίζουσα λάμψη του προέρχεται από ένα υποβρύχιο άνοιγμα της σπηλιάς που υπάρχει κάτω από το άνοιγμα που χρησιμοποιείται για είσοδο σε αυτό. Μπαίνοντας με την βάρκα στο σπήλαιο, νομίζει κάποιος ότι φωτίζεται με φώτα νέον.
Το σπήλαιο είναι γνωστό από την εποχή των αρχαίων Ρωμαίων και το έντονο λαμπρό μπλε του Blue Grotto συνάρπαζε από τότε τους επισκέπτες του.
Το Blue Grotto έχει 60 μέτρα μήκος και 25 μέτρα πλάτος. Τα καταγάλανε νερά του έχουν βάθος 150 μέτρα μέχρι να φθάσουν στον αμμώδη βυθό. Η το φως στο σπήλαιο προέρχεται από δύο πηγές, μία είναι η τρύπα που χρησιμοποιείτε για είσοδο σε αυτό και η δεύτερη είναι ένα άνοιγμα βυθισμένο κάτω από την είσοδο, το οποίο ευθύνεται και για τον χρωματισμό του νερού.
Τα αρχαία αγάλματα που βρέθηκαν στο σπήλαιο, αποδεικνύουν ότι ήταν γνωστό από τους Ρωμαίους. Θεωρείται ότι η σπηλιά ήταν η προσωπική «πισίνα» του αυτοκράτορα Τιβέριου όταν μετέφερε την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στο νησί, το 27 μ.Χ. Στην εποχή του Τιβέριου, το σπήλαιο ήταν διακοσμημένο με πολλά αγάλματα ρωμαϊκών θεών τα οποία έχουν ανακτηθεί από το σπήλαιο, αλλά πιστεύεται ότι πολλά από αυτά βρίσκονται στον βαθύ πυθμένα της. Το σπήλαιο ήταν γνωστό στους ντόπιους με το όνομα Gradola λόγο της κοντινής θέσης του Gradola, το όνομα όμως αυτό αποφεύχθηκε επειδή ειπώθηκε ότι το κατοικούσαν μάγισσες και τέρατα.
Το σπήλαιο Blue Grotto είχε σχεδόν ξεχαστεί, μέχρι που ανακαλύφθηκε το 1826 από τον πολωνικής καταγωγής ποιητή August Kopisch και τον Ελβετό φίλο του, τον Ernest Fries. Ο Kopisch έμεινε εντυπωσιασμένος από την μοναδική ομορφιά του σπηλαίου που το περιέγραψε στο βιβλίο του “Entdeckung der Blauen Grotte auf der Insel Capri”.
Από τότε το σπήλαιο είναι το καμάρι του νησιού Κάπρι, προσελκύοντας τουρίστες από πολλές χώρες του κόσμου . Δύο χρόνια αργότερα, ο ποιητής Wilhelm Waiblinger έγραψε μια ωδή σε αυτό, ως φόρο τιμής στην εποχή του ρομαντισμού και του ανθρώπου «επιστροφή στη φύση». Στη συνέχεια ενέπνευσε το μυθιστόρημα του Χανς Κρίστιαν το 1835 με τίτλο «Άντερσεν ή Improvisor», ένα μπεστ σέλερ του 19ου αιώνα που έφερε ακόμα περισσότερους επισκέπτες στο Κάπρι.
Η φθορίζουσα λάμψη του προέρχεται από ένα υποβρύχιο άνοιγμα της σπηλιάς που υπάρχει κάτω από το άνοιγμα που χρησιμοποιείται για είσοδο σε αυτό. Μπαίνοντας με την βάρκα στο σπήλαιο, νομίζει κάποιος ότι φωτίζεται με φώτα νέον.
Το σπήλαιο είναι γνωστό από την εποχή των αρχαίων Ρωμαίων και το έντονο λαμπρό μπλε του Blue Grotto συνάρπαζε από τότε τους επισκέπτες του.
Το Blue Grotto έχει 60 μέτρα μήκος και 25 μέτρα πλάτος. Τα καταγάλανε νερά του έχουν βάθος 150 μέτρα μέχρι να φθάσουν στον αμμώδη βυθό. Η το φως στο σπήλαιο προέρχεται από δύο πηγές, μία είναι η τρύπα που χρησιμοποιείτε για είσοδο σε αυτό και η δεύτερη είναι ένα άνοιγμα βυθισμένο κάτω από την είσοδο, το οποίο ευθύνεται και για τον χρωματισμό του νερού.
Τα αρχαία αγάλματα που βρέθηκαν στο σπήλαιο, αποδεικνύουν ότι ήταν γνωστό από τους Ρωμαίους. Θεωρείται ότι η σπηλιά ήταν η προσωπική «πισίνα» του αυτοκράτορα Τιβέριου όταν μετέφερε την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στο νησί, το 27 μ.Χ. Στην εποχή του Τιβέριου, το σπήλαιο ήταν διακοσμημένο με πολλά αγάλματα ρωμαϊκών θεών τα οποία έχουν ανακτηθεί από το σπήλαιο, αλλά πιστεύεται ότι πολλά από αυτά βρίσκονται στον βαθύ πυθμένα της. Το σπήλαιο ήταν γνωστό στους ντόπιους με το όνομα Gradola λόγο της κοντινής θέσης του Gradola, το όνομα όμως αυτό αποφεύχθηκε επειδή ειπώθηκε ότι το κατοικούσαν μάγισσες και τέρατα.
Το σπήλαιο Blue Grotto είχε σχεδόν ξεχαστεί, μέχρι που ανακαλύφθηκε το 1826 από τον πολωνικής καταγωγής ποιητή August Kopisch και τον Ελβετό φίλο του, τον Ernest Fries. Ο Kopisch έμεινε εντυπωσιασμένος από την μοναδική ομορφιά του σπηλαίου που το περιέγραψε στο βιβλίο του “Entdeckung der Blauen Grotte auf der Insel Capri”.
Από τότε το σπήλαιο είναι το καμάρι του νησιού Κάπρι, προσελκύοντας τουρίστες από πολλές χώρες του κόσμου . Δύο χρόνια αργότερα, ο ποιητής Wilhelm Waiblinger έγραψε μια ωδή σε αυτό, ως φόρο τιμής στην εποχή του ρομαντισμού και του ανθρώπου «επιστροφή στη φύση». Στη συνέχεια ενέπνευσε το μυθιστόρημα του Χανς Κρίστιαν το 1835 με τίτλο «Άντερσεν ή Improvisor», ένα μπεστ σέλερ του 19ου αιώνα που έφερε ακόμα περισσότερους επισκέπτες στο Κάπρι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
**Το tgotn.blogspot.gr έχει ανοιχτά τα σχόλια για τους αναγνώστες της σελίδας για να μπορούν να εκφράζουν τις απόψεις τους για τα θέματα που διαβάζουν. Ωστόσο παρακαλούμε τα σχόλια να μην είναι υβριστικά, να έχουν νόημα, να είναι γραμμένα στην Ελληνική ή την Αγγλική και φυσικά να μην είναι στα greeklish.
**Αυτονόητο είναι το γεγονός ότι τα άρθρα που δημοσιεύονται στο blog δεν αντιπροσωπεύουν πάντα την γνώμη μας.