Θέλουμε κοντά στις 200 σελίδες για να περιγράψουμε τις άπειρες
ηδονικές στιγμές στο ψηφιακό σύμπαν που χρωστάμε στην ευρηματικότητα και
την εργατικότητα των ανθρώπων της Sega. Ας περιοριστούμε λοιπόν στις
έξι ανάμεσά τους (βγάζοντας απ’ έξω τα remakes,
spin - offs και άλλα), εκείνες που φέρουν τον γενικό τίτλο Yakuza. Από
την στιγμή που μας ανατέθηκε το πεπρωμένο του Kazuma
Kiryu το 2006, γνωρίζαμε ότι ένα νέο video game έπος είχε γεννηθεί. Το δυναμικό σύστημα μάχης και η προσωπικότητα του ήρωα μάγεψαν εμάς και τα δέκα εκατομμύρια άτομα που αγόρασαν και συνεχίζουν να αγοράζουν τα αντίτυπα των sequels. Από τα τέλη του 2015 είχε ανακοινωθεί ότι το Yakuza 6 είναι στο στάδιο της ανάπτυξης. Πέρασαν τρία χρόνια μέχρι την φετινή κυκλοφορία του στην παγκόσμια αγορά αλλά άξιζε με το παραπάνω η αναμονή μας.
Είμαστε πιστοί οπαδοί της σειράς Yakuza όμως, ακόμα και εμείς, δεν έχουμε πρωταγωνιστήσει σε όλα τα κεφάλαια της. Και να το είχαμε πράξει, δύσκολα θα θυμόμασταν επακριβώς το χρονοδιάγραμμα των συνταρακτικών γεγονότων που έχει εξιστορήσει. Η ενότητα Memories στο αρχικό μενού γεφυρώνει τα αφηγηματικά χάσματα που ενδεχομένως έχουμε ή μας φρεσκάρει την μνήμη γρήγορα, με πλούσιο κείμενο και στατικές εικόνες. Η νέα περιπέτεια του Kazuma Kiryu πιάνει το νήμα της αφήγησης μετά την τιτάνια σύγκρουση του Yakuza 5. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεων του, ο Kiryu αποφασίζει να υποστεί τριετή ποινή φυλάκισης και να ξεκόψει έτσι από το εγκληματικό του παρελθόν. Ένα όνειρο τον συντρόφευε στην φυλακή, η επιστροφή του στο ορφανοτροφείο Morning Glory για να είναι κοντά στην Haruka και τα υπόλοιπα παιδιά. Το όνειρο μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν, βγαίνοντας από την φυλακή, μαθαίνει ότι η Haruka εξαφανίστηκε. Αναζητώντας την ανακαλύπτει ότι έπεσε θύμα τροχαίου δυστυχήματος προσπαθώντας να σώσει το μωρό της. Ο Kiryu αρχίζει να ερευνά τα αίτια του ατυχήματος και ο δρόμος του τον οδηγεί στην Χιροσίμα και σε θανάσιμα μονοπάτια.
Είσαι μια Μαφία εσύ
Το Yakuza 6 μας χάρισε μια από τις ωραιότερες ιστορίες με επίκεντρο την Μαφία που έχουμε παρακολουθήσει ποτέ. Ο Kiryu παρουσιάζεται σαν άλλος Michael Corleone από το Godfather, ένας άντρας που έχει σιχαθεί την ζωή της παρανομίας και κάνει τα πάντα για να απαλλαγεί από το εγκληματικό του παρελθόν. Δυστυχώς για αυτόν, το ειδικό βάρος που έχει αποκτήσει στα “καλντερίμια” του υποκόσμου, τον τραβά ολοένα και βαθύτερα στον εγκληματικό βούρκο. Κάθε του νίκη οδηγεί σε νέες, αγριότερες συγκρούσεις. Στον φαύλο κύκλο που έχει εγκλωβιστεί, τον συντροφεύει εδώ μια γκάμα χαρακτήρων τους οποίους συμπαθήσαμε τρομερά στην διάρκεια της περιπέτειας.
Όλοι τους αποτελούν μέλη της μικρής οικογένειας Yakuza με το όνομα Hirose Family. Επικεφαλής της οικογένειας είναι ο Toru Hirose τον οποίο υποδύεται με την συνηθισμένη του μαεστρία ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης Takeshi Kitano. Ο Kitano ξεδιπλώνει στον ρόλο την απίστευτη ιδιοσυγκρασία του που παντρεύει με επιτυχία το χιούμορ, την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, τα βίαια ξεσπάσματα και την δραματική ένταση. Η χαρά μας κάθε φορά που παλεύαμε με τα παλικάρια της οικογένειας Hirose στο πλευρό μας ήταν απερίγραπτη. Ο σεβασμός που έδειχναν όλοι στον χαρακτήρα μας αποκαλώντας τον Aniki (μεγάλο αδερφό) μας συγκίνησε. Η παλικαριά τους, όταν αντιμετωπίζαμε πλάτη με πλάτη ολόκληρες στρατιές από εγκληματίες, μας ωθούσε να πολλαπλασιάζουμε τις προσπάθειές μας για να τους βοηθήσουμε. Μέχρι να ξεκολλήσουμε το χειριστήριο από τα χέρια μας, τα μέλη της Hirose Family είχαν κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμησή μας.
Στον αντίποδα της αδελφοποίησης με τους θετικούς (παρότι “δύσκολους”) χαρακτήρες της ιστορίας, ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα τσούρμο από αντιπαθητικούς εγκληματίες οι οποίοι τάιζαν την οργή μας με τις ενέργειές τους. Όποτε συναντιόμασταν με τους Iwami, Sugai, Someya, Big Lo και τα μαφιόζικα τσιράκια τους, το χειριστήριο έτρεμε στα χέρια μας από την οργή. Παρακολουθήσαμε ορισμένους από τους ανταγωνιστές μας να αλλάζουν όσο ξεδιπλώνεται η πλοκή και να προβαίνουν σε ηρωικές πράξεις, δέσμιοι των ηθικών τους αρχών. Μας εντυπωσίασαν και ταυτόχρονα μας εκνεύρισαν οι αυστηροί ηθικοί κανόνες των χαρακτήρων.
Αγαπήσαμε το δόγμα “δεν σκοτώνω κανέναν” του Kiryu και τον νιώσαμε σαν έναν Ασιάτη Batman (πλην της μεγαλοφυίας) με αυστηρό ηθικό κώδικα και την δύναμη να τον επιβάλλει στους εγκληματίες. Γίναμε έξαλλοι με την συμπεριφορά των αντιπάλων μας που είναι τόσο τυφλωμένοι από τα ψυχολογικά τους ώστε δεν διακρίνουν την αντίφαση ανάμεσα σε όσα πρεσβεύουν και σε όσα πράττουν. Λατρέψαμε όλες τις γυναίκες της ιστορίας. Σε αντίθεση με τις αρρενωπές ηρωίδες της αμερικανικής κουλτούρας που πασχίζουν να μιμηθούν την ανδρική συμπεριφορά, οι γιαπωνέζες ηρωίδες συνδυάζουν αρμονικά την θηλυκότητα με την δυναμικότητα. Κατά την γνώμη μας, η Wonder Woman δεν πιάνει μια μπροστά στην εύθραυστη Haruka Sawamura, την πραγματική σούπερ ηρωίδα, που δεν διστάζει να τοποθετήσει το σώμα της μπροστά στις ρόδες ενός αμαξιού που την πλησιάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, για να προστατέψει το παιδί της.
Τους καλογραμμένους χαρακτήρες του Yakuza, ενισχύει ένα σενάριο γεμάτο δυνατούς διαλόγους, φορτισμένες συναισθηματικά καταστάσεις, ανατροπές, προδοσίες και συνωμοσίες. Μεταξύ των διαλόγων πέσαμε ενίοτε και πάνω σε ατάκες Φωσκολικής διάστασης. Ο ένας χαρακτήρας εξηγούσε αναλυτικά μια κατάσταση και ο συνομιλητής του έλεγε συνέχεια “τι, τι”, “δηλαδή θέλεις να πεις ότι”, “το τάδε είναι τάδε;” και άλλα φαιδρά. Οι περιπτώσεις είναι λιγοστές και κατανοητές αν αναλογιστούμε την έκταση εκατοντάδων σελίδων του σεναρίου.
Επικίνδυνες Αποστολές... μόνο για τους εχθρούς μας
Το ξετύλιγμα της πολύωρης ιστορίας επέβαλλε τον καταμερισμό της σε 13 κεφάλαια. Το πέρασμα από το ένα κεφάλαιο στο επόμενο μας ανάθεσε μια σειρά από main story missions. Είναι στην διακριτική μας ευχέρεια το αν θα πηγαίνουμε από το ένα story mission στο επόμενο ή θα τα αγνοήσουμε για κάποιο διάστημα, προτιμώντας να βολτάρουμε στις δύο πόλεις του Yakuza 6. Το να χαζέψουμε τα αξιοθέατα των έξοχα σχεδιασμένων περιοχών ή το να πιάσουμε τον σφυγμό της καθημερινότητας των κατοίκων τους είναι το πιο ασήμαντο από τα κίνητρα που έχουμε. Αυτό που μας ωθεί στην εξερεύνηση είναι το ξεβρόμισμα των δρόμων από εγκληματίες, δραστηριότητα που επιβραβεύεται με πλούσια δώρα. Το πρώτο δώρο που απολαύσαμε είναι ένα σταθερό εισόδημα από yen, το νόμισμα του παιχνιδιού. Ανεβάζοντας το skill που μας τροφοδοτεί με το μέγιστο ποσό yen ανά σύγκρουση, ουδέποτε αντιμετωπίσαμε οικονομικό πρόβλημα. Το πορτοφόλι ήταν μονίμως γεμάτο και ξοδεύαμε αδίστακτα τα κεφάλαια μας τρώγοντας σε όλα τα φαγάδικα και αγοράζοντας τσουβάλια συμπληρωμάτων για τις δυσκολότερες μάχες.
Η ταύτιση μας με τον πρωταγωνιστή Kazuma Kiryu υπήρξε απόλυτη. Ο ήρωας είναι ένα υποδειγματικό alpha male με ισχυρές ηθικές αξίες που δεν χαρίζει κάστανα σε κανέναν. Όταν δεν τσακίζει κόκαλα αλητήριων με τις γροθιές και τις κλωτσιές του, ο Kiryu δεν έχει πρόβλημα να διακωμωδήσει τον εαυτό του για χάρη των παιδιών, να φροντίσει αδέσποτα ζωάκια, να ανοίξει την καρδιά του σε οικογένεια και φίλους. Ασφαλώς εμείς τον αγαπήσαμε κυρίως για τις ικανότητές του στην πάλη δρόμου. Μας άρεσε το ότι ο Kiryu ακολουθεί το μεγάλο μας κινηματογραφικό πρότυπο του νέου James Bond (Daniel Craig) υπό την άποψη ότι, χωρίς να είναι εκπαιδευμένος σε συγκεκριμένη πολεμική τέχνη, έχει μετατρέψει το σώμα του σε θανάσιμο όπλο που προσαρμόζεται στις περιστάσεις. Οι αντίπαλοι μας την πέφτουν βροχηδόν στους δρόμους και τα κτίρια των Kamurocho και Onomichi, συνασπισμένοι σε μικρές και μεγάλες ομάδες ατόμων.
Το A.I. είναι προσεγμένο και δεν ακολουθεί την αστεία τακτική κάποιων action movies, όπου δεκάδες αντίπαλοι επιτίθενται στον ήρωα ένας ένας αντί να εκμεταλλευτούν τον αριθμό τους. Οι εχθροί μας κυκλώνουν και επιχειρούν να μας χτυπήσουν πισώπλατα, κλωτσάνε πράγματα προς το μέρος μας, χρησιμοποιούν από μολυβένιους σωλήνες και μαχαίρια μέχρι οπλοπολυβόλα και ρουκέτες. Απαντούμε στις επιθέσεις εξαπολύοντας άνετα εκτελούμενους συνδυασμούς χτυπημάτων αλλά, πρωτίστως, τα αντικείμενα του περιβάλλοντος. Αρπάζουμε με λύσσα γλάστρες, πινακίδες καταστημάτων, ποδήλατα, τραπέζια, καρέκλες και όποιο αντικείμενο συναντάται σε αστικό περιβάλλον και κοπανάμε με αυτά τους μαφιόζους. Η ανθεκτικότητα των αντικειμένων είναι μικρή (τρία χτυπήματα περίπου) έτσι είμαστε συνέχεια στο ψάξιμο.
Εκτός από τις τρεις ταλαντώσεις που είναι ιδανικές για πληθώρα αντιπάλων διότι τους πιάνει όλους, ένα αντικείμενο έχει και case sensitive λειτουργία. Πιέζοντας το τρίγωνο όταν εμφανιστεί στην οθόνη, παρακολουθούμε μια απολαυστική αλληλουχία animations στα οποία ο Kiryu κάνει κιμά τον αντίπαλο. Οι case sensitive επιθέσεις με αντικείμενα αφαιρούν πολύ περισσότερο health στο θύμα τους και συνίστανται για μεμονωμένους εχθρούς και bosses. Οι case sensitive απολαύσεις μας μεταφέρουν στο μέγιστο την ένταση μιας μάχης και οδηγούν στην πλήρη απορρόφησή μας στο Yakuza 6. Νιώθουμε την οργή του Kiryu και σφίγγουμε τα δόντια μας με ικανοποίηση βλέποντας τους νταήδες να τρώνε μαχαιριές, πιστολιές, ξυλιές και πολλά ακόμα πλήγματα που τους βγάζουν εκτός μάχης. Case sensitive χτυπήματα εκτελούνται και σε ειδικές περιπτώσεις, όταν για παράδειγμα ο αντίπαλος είναι κοντά σε ένα πεζούλι και μπορούμε να του κολλήσουμε τα μούτρα εκεί......
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο gameworld
Kiryu το 2006, γνωρίζαμε ότι ένα νέο video game έπος είχε γεννηθεί. Το δυναμικό σύστημα μάχης και η προσωπικότητα του ήρωα μάγεψαν εμάς και τα δέκα εκατομμύρια άτομα που αγόρασαν και συνεχίζουν να αγοράζουν τα αντίτυπα των sequels. Από τα τέλη του 2015 είχε ανακοινωθεί ότι το Yakuza 6 είναι στο στάδιο της ανάπτυξης. Πέρασαν τρία χρόνια μέχρι την φετινή κυκλοφορία του στην παγκόσμια αγορά αλλά άξιζε με το παραπάνω η αναμονή μας.
Είμαστε πιστοί οπαδοί της σειράς Yakuza όμως, ακόμα και εμείς, δεν έχουμε πρωταγωνιστήσει σε όλα τα κεφάλαια της. Και να το είχαμε πράξει, δύσκολα θα θυμόμασταν επακριβώς το χρονοδιάγραμμα των συνταρακτικών γεγονότων που έχει εξιστορήσει. Η ενότητα Memories στο αρχικό μενού γεφυρώνει τα αφηγηματικά χάσματα που ενδεχομένως έχουμε ή μας φρεσκάρει την μνήμη γρήγορα, με πλούσιο κείμενο και στατικές εικόνες. Η νέα περιπέτεια του Kazuma Kiryu πιάνει το νήμα της αφήγησης μετά την τιτάνια σύγκρουση του Yakuza 5. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεων του, ο Kiryu αποφασίζει να υποστεί τριετή ποινή φυλάκισης και να ξεκόψει έτσι από το εγκληματικό του παρελθόν. Ένα όνειρο τον συντρόφευε στην φυλακή, η επιστροφή του στο ορφανοτροφείο Morning Glory για να είναι κοντά στην Haruka και τα υπόλοιπα παιδιά. Το όνειρο μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν, βγαίνοντας από την φυλακή, μαθαίνει ότι η Haruka εξαφανίστηκε. Αναζητώντας την ανακαλύπτει ότι έπεσε θύμα τροχαίου δυστυχήματος προσπαθώντας να σώσει το μωρό της. Ο Kiryu αρχίζει να ερευνά τα αίτια του ατυχήματος και ο δρόμος του τον οδηγεί στην Χιροσίμα και σε θανάσιμα μονοπάτια.
Είσαι μια Μαφία εσύ
Το Yakuza 6 μας χάρισε μια από τις ωραιότερες ιστορίες με επίκεντρο την Μαφία που έχουμε παρακολουθήσει ποτέ. Ο Kiryu παρουσιάζεται σαν άλλος Michael Corleone από το Godfather, ένας άντρας που έχει σιχαθεί την ζωή της παρανομίας και κάνει τα πάντα για να απαλλαγεί από το εγκληματικό του παρελθόν. Δυστυχώς για αυτόν, το ειδικό βάρος που έχει αποκτήσει στα “καλντερίμια” του υποκόσμου, τον τραβά ολοένα και βαθύτερα στον εγκληματικό βούρκο. Κάθε του νίκη οδηγεί σε νέες, αγριότερες συγκρούσεις. Στον φαύλο κύκλο που έχει εγκλωβιστεί, τον συντροφεύει εδώ μια γκάμα χαρακτήρων τους οποίους συμπαθήσαμε τρομερά στην διάρκεια της περιπέτειας.
Όλοι τους αποτελούν μέλη της μικρής οικογένειας Yakuza με το όνομα Hirose Family. Επικεφαλής της οικογένειας είναι ο Toru Hirose τον οποίο υποδύεται με την συνηθισμένη του μαεστρία ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης Takeshi Kitano. Ο Kitano ξεδιπλώνει στον ρόλο την απίστευτη ιδιοσυγκρασία του που παντρεύει με επιτυχία το χιούμορ, την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, τα βίαια ξεσπάσματα και την δραματική ένταση. Η χαρά μας κάθε φορά που παλεύαμε με τα παλικάρια της οικογένειας Hirose στο πλευρό μας ήταν απερίγραπτη. Ο σεβασμός που έδειχναν όλοι στον χαρακτήρα μας αποκαλώντας τον Aniki (μεγάλο αδερφό) μας συγκίνησε. Η παλικαριά τους, όταν αντιμετωπίζαμε πλάτη με πλάτη ολόκληρες στρατιές από εγκληματίες, μας ωθούσε να πολλαπλασιάζουμε τις προσπάθειές μας για να τους βοηθήσουμε. Μέχρι να ξεκολλήσουμε το χειριστήριο από τα χέρια μας, τα μέλη της Hirose Family είχαν κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμησή μας.
Στον αντίποδα της αδελφοποίησης με τους θετικούς (παρότι “δύσκολους”) χαρακτήρες της ιστορίας, ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα τσούρμο από αντιπαθητικούς εγκληματίες οι οποίοι τάιζαν την οργή μας με τις ενέργειές τους. Όποτε συναντιόμασταν με τους Iwami, Sugai, Someya, Big Lo και τα μαφιόζικα τσιράκια τους, το χειριστήριο έτρεμε στα χέρια μας από την οργή. Παρακολουθήσαμε ορισμένους από τους ανταγωνιστές μας να αλλάζουν όσο ξεδιπλώνεται η πλοκή και να προβαίνουν σε ηρωικές πράξεις, δέσμιοι των ηθικών τους αρχών. Μας εντυπωσίασαν και ταυτόχρονα μας εκνεύρισαν οι αυστηροί ηθικοί κανόνες των χαρακτήρων.
Αγαπήσαμε το δόγμα “δεν σκοτώνω κανέναν” του Kiryu και τον νιώσαμε σαν έναν Ασιάτη Batman (πλην της μεγαλοφυίας) με αυστηρό ηθικό κώδικα και την δύναμη να τον επιβάλλει στους εγκληματίες. Γίναμε έξαλλοι με την συμπεριφορά των αντιπάλων μας που είναι τόσο τυφλωμένοι από τα ψυχολογικά τους ώστε δεν διακρίνουν την αντίφαση ανάμεσα σε όσα πρεσβεύουν και σε όσα πράττουν. Λατρέψαμε όλες τις γυναίκες της ιστορίας. Σε αντίθεση με τις αρρενωπές ηρωίδες της αμερικανικής κουλτούρας που πασχίζουν να μιμηθούν την ανδρική συμπεριφορά, οι γιαπωνέζες ηρωίδες συνδυάζουν αρμονικά την θηλυκότητα με την δυναμικότητα. Κατά την γνώμη μας, η Wonder Woman δεν πιάνει μια μπροστά στην εύθραυστη Haruka Sawamura, την πραγματική σούπερ ηρωίδα, που δεν διστάζει να τοποθετήσει το σώμα της μπροστά στις ρόδες ενός αμαξιού που την πλησιάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, για να προστατέψει το παιδί της.
Τους καλογραμμένους χαρακτήρες του Yakuza, ενισχύει ένα σενάριο γεμάτο δυνατούς διαλόγους, φορτισμένες συναισθηματικά καταστάσεις, ανατροπές, προδοσίες και συνωμοσίες. Μεταξύ των διαλόγων πέσαμε ενίοτε και πάνω σε ατάκες Φωσκολικής διάστασης. Ο ένας χαρακτήρας εξηγούσε αναλυτικά μια κατάσταση και ο συνομιλητής του έλεγε συνέχεια “τι, τι”, “δηλαδή θέλεις να πεις ότι”, “το τάδε είναι τάδε;” και άλλα φαιδρά. Οι περιπτώσεις είναι λιγοστές και κατανοητές αν αναλογιστούμε την έκταση εκατοντάδων σελίδων του σεναρίου.
Επικίνδυνες Αποστολές... μόνο για τους εχθρούς μας
Το ξετύλιγμα της πολύωρης ιστορίας επέβαλλε τον καταμερισμό της σε 13 κεφάλαια. Το πέρασμα από το ένα κεφάλαιο στο επόμενο μας ανάθεσε μια σειρά από main story missions. Είναι στην διακριτική μας ευχέρεια το αν θα πηγαίνουμε από το ένα story mission στο επόμενο ή θα τα αγνοήσουμε για κάποιο διάστημα, προτιμώντας να βολτάρουμε στις δύο πόλεις του Yakuza 6. Το να χαζέψουμε τα αξιοθέατα των έξοχα σχεδιασμένων περιοχών ή το να πιάσουμε τον σφυγμό της καθημερινότητας των κατοίκων τους είναι το πιο ασήμαντο από τα κίνητρα που έχουμε. Αυτό που μας ωθεί στην εξερεύνηση είναι το ξεβρόμισμα των δρόμων από εγκληματίες, δραστηριότητα που επιβραβεύεται με πλούσια δώρα. Το πρώτο δώρο που απολαύσαμε είναι ένα σταθερό εισόδημα από yen, το νόμισμα του παιχνιδιού. Ανεβάζοντας το skill που μας τροφοδοτεί με το μέγιστο ποσό yen ανά σύγκρουση, ουδέποτε αντιμετωπίσαμε οικονομικό πρόβλημα. Το πορτοφόλι ήταν μονίμως γεμάτο και ξοδεύαμε αδίστακτα τα κεφάλαια μας τρώγοντας σε όλα τα φαγάδικα και αγοράζοντας τσουβάλια συμπληρωμάτων για τις δυσκολότερες μάχες.
Η ταύτιση μας με τον πρωταγωνιστή Kazuma Kiryu υπήρξε απόλυτη. Ο ήρωας είναι ένα υποδειγματικό alpha male με ισχυρές ηθικές αξίες που δεν χαρίζει κάστανα σε κανέναν. Όταν δεν τσακίζει κόκαλα αλητήριων με τις γροθιές και τις κλωτσιές του, ο Kiryu δεν έχει πρόβλημα να διακωμωδήσει τον εαυτό του για χάρη των παιδιών, να φροντίσει αδέσποτα ζωάκια, να ανοίξει την καρδιά του σε οικογένεια και φίλους. Ασφαλώς εμείς τον αγαπήσαμε κυρίως για τις ικανότητές του στην πάλη δρόμου. Μας άρεσε το ότι ο Kiryu ακολουθεί το μεγάλο μας κινηματογραφικό πρότυπο του νέου James Bond (Daniel Craig) υπό την άποψη ότι, χωρίς να είναι εκπαιδευμένος σε συγκεκριμένη πολεμική τέχνη, έχει μετατρέψει το σώμα του σε θανάσιμο όπλο που προσαρμόζεται στις περιστάσεις. Οι αντίπαλοι μας την πέφτουν βροχηδόν στους δρόμους και τα κτίρια των Kamurocho και Onomichi, συνασπισμένοι σε μικρές και μεγάλες ομάδες ατόμων.
Το A.I. είναι προσεγμένο και δεν ακολουθεί την αστεία τακτική κάποιων action movies, όπου δεκάδες αντίπαλοι επιτίθενται στον ήρωα ένας ένας αντί να εκμεταλλευτούν τον αριθμό τους. Οι εχθροί μας κυκλώνουν και επιχειρούν να μας χτυπήσουν πισώπλατα, κλωτσάνε πράγματα προς το μέρος μας, χρησιμοποιούν από μολυβένιους σωλήνες και μαχαίρια μέχρι οπλοπολυβόλα και ρουκέτες. Απαντούμε στις επιθέσεις εξαπολύοντας άνετα εκτελούμενους συνδυασμούς χτυπημάτων αλλά, πρωτίστως, τα αντικείμενα του περιβάλλοντος. Αρπάζουμε με λύσσα γλάστρες, πινακίδες καταστημάτων, ποδήλατα, τραπέζια, καρέκλες και όποιο αντικείμενο συναντάται σε αστικό περιβάλλον και κοπανάμε με αυτά τους μαφιόζους. Η ανθεκτικότητα των αντικειμένων είναι μικρή (τρία χτυπήματα περίπου) έτσι είμαστε συνέχεια στο ψάξιμο.
Εκτός από τις τρεις ταλαντώσεις που είναι ιδανικές για πληθώρα αντιπάλων διότι τους πιάνει όλους, ένα αντικείμενο έχει και case sensitive λειτουργία. Πιέζοντας το τρίγωνο όταν εμφανιστεί στην οθόνη, παρακολουθούμε μια απολαυστική αλληλουχία animations στα οποία ο Kiryu κάνει κιμά τον αντίπαλο. Οι case sensitive επιθέσεις με αντικείμενα αφαιρούν πολύ περισσότερο health στο θύμα τους και συνίστανται για μεμονωμένους εχθρούς και bosses. Οι case sensitive απολαύσεις μας μεταφέρουν στο μέγιστο την ένταση μιας μάχης και οδηγούν στην πλήρη απορρόφησή μας στο Yakuza 6. Νιώθουμε την οργή του Kiryu και σφίγγουμε τα δόντια μας με ικανοποίηση βλέποντας τους νταήδες να τρώνε μαχαιριές, πιστολιές, ξυλιές και πολλά ακόμα πλήγματα που τους βγάζουν εκτός μάχης. Case sensitive χτυπήματα εκτελούνται και σε ειδικές περιπτώσεις, όταν για παράδειγμα ο αντίπαλος είναι κοντά σε ένα πεζούλι και μπορούμε να του κολλήσουμε τα μούτρα εκεί......
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο gameworld
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
**Το tgotn.blogspot.gr έχει ανοιχτά τα σχόλια για τους αναγνώστες της σελίδας για να μπορούν να εκφράζουν τις απόψεις τους για τα θέματα που διαβάζουν. Ωστόσο παρακαλούμε τα σχόλια να μην είναι υβριστικά, να έχουν νόημα, να είναι γραμμένα στην Ελληνική ή την Αγγλική και φυσικά να μην είναι στα greeklish.
**Αυτονόητο είναι το γεγονός ότι τα άρθρα που δημοσιεύονται στο blog δεν αντιπροσωπεύουν πάντα την γνώμη μας.